Appletour

ziolek

Lato z ptakami odchodzi
Wiatr skręca liście w warkocze
Dywanem okrywa szlaki
Szkarłaty wiesza na zboczach.

Przyobleka myśli w kolory
Zieleń liści zmienia w purpurę
Idę w góry cieszyć się życiem
Idę wymachując kosturem.

Refren
Idę w góry cieszyć się życiem
Oddać dłoniom halnego włosy,
W szelest liści wsłuchać się pragnę,
W odlatujących ptaków głosy.

Słony pot czuję w ustach,
Dzień spracowany ucieka,
Anioł zapala gwiazdy,
Oświetla drogę człowieka.

Już niedługo rozpalę ogień
Na rozległej górskiej polanie
Już niedługo szałas przytulny
Wśrod dostojnych buków powstanie.

Refren
Idę w góry cieszyć się życiem
Oddać dłoniom halnego włosy,
W szelest liści wsłuchać się pragnę,
W odlatujących ptaków głosy.

Tradycja

Mimozami jesień się zaczyna
Złotawa, krucha i miła
.................................
................................

Od Twoich emaili pachniało w sieni
Gdym wracała zdyszana z pracy
A po ulicach w lekkiej jesieni
Fruwały za mną jasne anioły

Mimozami zwiędłość przypomina
Nieśmiertelnik żółty październik
............................................
...........................................

marol

Jesień idzie (za Andrzejem Waligórskim)

Raz staruszek, spacerując w lesie,
Ujrzał listek przywiędły i blady
I pomyślał: - Znowu idzie jesień,
Jesień idzie, nie ma na to rady!
I podreptał do chaty po dróżce,
I oznajmił, stanąwszy przed chatą,
Swojej żonie, tak samo staruszce:
- Jesień idzie, nie ma rady na to!
A staruszka zmartwiła się szczerze,
Zamachnęła rękami obiema:
- Musisz zacząć chodzić w pulowerze.
Jesień idzie, rady na to nie ma!
Może zrobić się chłodno już jutro
Lub pojutrze, a może za tydzień
Trzeba będzie wyjąć z kufra futro,
Nie ma rady. Jesień, jesień idzie!
A był sierpień. Pogoda prześliczna.
Wszystko w złocie trwało i w zieleni,
Prócz staruszków nikt chyba nie myślał
O mającej nastąpić jesieni.
Ale cóż, oni żyli najdłużej.
Mieli swoje staruszkowie zasady
I wiedzieli, że prędzej czy później
Jesień przyjdzie. Nie ma na to rady.