Appletour

tuya · Wysłany: Nie 21:51, 27 Sty 2008 Temat postu: Tatry 25-29.01.08

Tak, wyprawa jeszcze trwa, tylko ja zmuszona odrabianiem pańszczyzny wróciłam do domu. Impreza last minute, w składzie kameralnym. jednak zostanie przeze mnie zapamiętana na długo. Wczoraj była świetna pogoda - dzięki Ojcze Directorze za wstawiennictwo! Dzisiaj okazało się że 20 cm robi wielką różnicę, zwłaszcza jeśli jest to 20 cm świeżego śniegu które gdzieniegdzie zamienia się w metrowe zaspy. Ale przyjemność torowania drogi w dziewiczej Dolinie Chochołowskiej - bezcenna! Tak w skrócie to byliśmy wczoraj na Grzesiu (x2) i prawie na Rakoniu. Niestety przy podejściu na wierzchołek okazało się, że bez raków nie puści. Kto miał ten wyjął raki, ja wyjęłam jabłuszko i zarządziłam strategiczny odwrót. Dziś przebrnęliśmy zasypaną śniegiem przełęcz Iwaniacką a co będzie jutro opowie husky jak wróci. Parę fotek tutaj:
[link widoczny dla zalogowanych]

ziolek · Wysłany: Nie 22:59, 27 Sty 2008 Temat postu: Re: Tatry 25-29.01.08

husky

Uf, momentami nie było lekko ale warto było się wybrać i pocieszyć oczy widokami. Zwłaszcza w sobotę i pod koniec dnia wczorajszego pogoda była łaskawa.

Ale może od początku; przyjazd w piątek do Zakopanego i w drodze do Domu Turysty mijanie na ulicach niezliczonych kibiców Małysza, część w stanie mocno wskazującym. Nazajutrz wypatrywanie Ewy i dojazd busem do Siwej Polany. Mocno kusiła możliwość podjechania saniami, ale w końcu uznaliśmy że idziemy jak na turystów przystało Wink

Droga przetarta, szło się dobrze, jakoś więcej jeździło wszelakich samochodów niż było ludzi na szlaku. Po drodze minął nas sznur sań z jednym alkoturystą z krwi i kości - gość siedział sobie wygodnie na wozie i polewał od czasu do czasu. Jak się później okazało, towarzystwo zmierzało na imprezę schroniskową; w planie było ognisko, kapela góralska i zupa grzybowa (na którą i my się załapaliśmy).

Po dotarciu do schroniska zostawiamy część rzeczy w pokoju i kierunek na Grzesia. Podejście nieco uciążliwe, na szczycie kilka fotek i dalej na Rakoń kierujemy swe nogi. Tutaj miejscami śnieg mocno przewiany, zaczyna się robić ślisko, ale idziemy dalej. Na ostatnim podejściu ani grama świeżego śniegu, idę w rakach zobaczyć czy dalej jest lepiej - bez zmian i na dodatek psuje się widoczność. Zaczynamy wracać, Tuya pędzi na jabłuszku a w schronisku grzybowa i piwa z mikrofali zakończają dzień.

Niedziela wita nas niemiłą niespodzianką; w nocy napadało sporo śniegu i czeka przecieranie szlaku gdyż wychodziliśmy jako pierwsi. Po męczącym dojściu do schr. na Ornaku chwila odsapnięcia i odprowadzam kawałek współtowarzyszkę niedoli. Wracam do schroniska, uzupełniam stracone kalorie i wychodzi na to że nocować będą osoby poznane w Chochołowskiej (dwóch "węgrów" i para z naszego pokoju).

Nazajutrz wstaję wcześniej, teleportuję się busem do Kuźnic i idę do schr. na Kondratowej Hali. Do Kalatówek droga przejeżdżona, dalej już nie i znowu czeka mnie powtórka z niedzieli. Zaczyna padać śnieg, którego i tak już jest sporo. Po wejściu do pustego schroniska pada pytanie od jednej z pań - czy jestem palący? Szybka kawa, zostawiam część klamotów i idę się przejść. Wszędzie świeży, nieprzedeptany śnieg, robię kilka kroków i zapadam się po pas Evil or Very Mad

. Niezrażony tym idę dalej na Przełęcz pod Kondracką Kopą, im wyżej tym bardziej ślisko i bez raków nie dałoby rady wejść. Zaczyna mocno wiać, widoki kiepskie, łyk herbaty i powrót. W schronisku podejmuję decyzję że jednak dziś wracam, nie chciałem iść jutro do pracy zmęczony.

I tak się kończy historia zimowych Tatr, przepraszam że się tak rozpisałem ale w głowie mam jeszcze żywe obrazy tego wszystkiego.
Dziękuję Directorowi za pogodę i Tuyi za dzielne towarzyszenie.

Acha, zdjęcia już są [link widoczny dla zalogowanych]

tuya

ziolek

husky